- Oni nie wiedzą, gdzie ty mieszkasz? - zapytałam, siadając na krześle w kuchni Dylana. Oparłam głowę na ręce i spojrzałam na niego.
- Gdyby wiedzieli, to chyba nie przychodzili by do ciebie. - zaśmiał się.
- Ah, no tak. Moja logika jest powalająca. - westchnęłam i uderzyłam ręką w twarz. - Idziemy gdzieś? - przeniosłam swoje spojrzenie na chłopaka.
- Gdzie, na przykład? - uniósł prawy kącik ust w delikatnym uśmiechu.
- Wymyśl coś. Kino, restauracja, plaża, cokolwiek... - odwzajemniłam uśmiech.
Dylan?
